woensdag 5 juni 2013

Wandelen op het Trekvogelpad: van station Ede/Wageningen naar Otterlo

Vandaag van Ede/Wageningen (EW) naar Otterlo gewandeld. Het is een betrekkelijk kort traject, iets meer dan 20 km, mooi voor een middagje uit. Ik heb dit stuk al enkele malen gewandeld, en vandaag zal wel niet de laatste keer zijn; het is een fraaie wandeling.
Als ik in de trein zit tussen Den Haag en Utrecht kom ik langs zo'n vrachtwagenkerkhof waar ook de trailer van de Band Zonder Banaan treurig zijn laatste dagen slijt. Je zult maar zonder zitten dacht ik, en kocht voor de wandeling, naast de gebruikelijke reep chocolade en de zak gemengde noten ook een tros van 2 bananen. En nog wat zoete broodjes. Dat moest genoeg zijn: en dat was het.
Vanaf EW ligt het pad, een aanlooppad naar de eigenlijke route, direct door het bos. Dat blijft zo tot het eind, in Otterlo, waarna het pad natuurlijk doorloopt naar de Hoge Veluwe. Het is lente in het bos, de struiken en bomen zijn omhuld (getooid?) door fris groen, de dorre tijd tussen eind winter en begin lente is duidelijk voorbij. De eerste 10 kilometer hoor je nog veel autogeruis van de A12 die hier verhoogd is aangelegd, maar dat stoort alleen als je echt dicht bij de weg loopt. Verder: bossen, loofhout en dennen, afgewisseld door heidevelden en zandverstuivingen. Het Planken Wambuis [nogal lugubere naam], op de tweede helft van de route, is een prachtig gebied. Hier kruist het Trekvogelpad een van de vele routes van het Veluws Zwerfpad; maar een afslag zou me, naar mijn zin, te snel weer in de bewoonde wereld hebben gebracht. Verder, over een fietspad [vooral veel van die opgevoerde elektrische fietsen, pensionado's zijn nu nog in de meerderheid], weer een kronkelend bospad in. Tegen het eind, als ik over een ruim aangelegde camping met buitenhuisjes loop, zie ik opeens een ree met ranke sprongen de weg kruisen. Toch nog een Echt Wild Dier gezien! In Otterlo heb ik, zuiver toeval, meteen de bus terug naar EW.
Net voor km 271 (zie kaartje in boekje) raak ik even in verwarring; het pad schampt langs een hek dat ik, macht der gewoonte, alvast maar genomen heb. Maar dat was niet de bedoeling. Nouja, volgende keer weet ik het.
Mooi pad, binnenkort ga ik de Hoge Veluwe nog eens bewandelen.
TvO, 5 juni 2013.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten