Valt me wel eens op, heb erover gelezen in mijn voormalige krant denk ik. Officiele lieden wensen me nu een 'heeeeeele goede middag' toe, niet gewoon een 'goede middag', wat totvoorkort toch echt goed genoeg was. Een winkeljuffrouw bij een drogisterij deed er een paar dagen terug nog een schepje bovenop, na de afgeronde aankoop: "En Dan Wens Ik u XXX". Treinconducteur zojuist ook: een heeeeeeele goede middag. Hoe dit nog te overtreffen? Een Excessief Dubbelplus Goede Middag?
Ik kan, lijkt het, eindeloos kijken en luisteren naar Space Oddity uitgevoerd door Chris Hadfield, een Canadese astronaut die bij wijze van afscheid aan het ISS een pianoversie van het lied van Bowie opnam, en het resultaat vergezeld door een videoclip made in space op Youtube plaatste. Mooie uitvoering, hier is een professionele band aan het werk en Hadfield heeft een mooie, net niet professionele stem, vrij hoog, wat het machogehalte van deze versie vermindert en er zelfs iets androgyns aan geeft. Ondanks de snor.
Wat me zo fascineert is, denk ik, dat Hadfield de oorspronkelijke doodsangst en waanzin van het nummer verandert in berustende melancholie. In de originele tekst raakt Major Tom de weg kwijt en ziet hij een zekere dood in zijn tin can onder ogen. Dat kon de commandant van het ISS natuurlijk niet zo zingen, maar er blijft voldoende onzekerheid en kwetsbaarheid over. Hadfield kijkt zelfs melancholisch. Ik vroeg me af: werd zijn middag ook wel heeeeeeel goed? Intussen is hij weer, gelukkig, veilig op aarde aanbeland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten