Hoge Veluwe revisited maar dan anders

Hoge Veluwe als voetganger, fietser en supporter

Gister heb ik met Antoon en Jolanda een bezoek aan de Hoge Veluwe gebracht. Niets nieuws, ik kan er onderhand een tweede huis openen als ik mijn wandelingen van het afgelopen half jaar bekijk, maar toch anders dan anders. Jolanda zou namelijk een cross rennen (het heet in het jargon ook 'lopen' maar dat woord bewaar ik eigenlijk liever voor serieus wandelen, wat het weer onderscheidt van niet-serieus wandelen, bijvoorbeeld om een hond naar een groenstrookje te begeleiden) van meer dan 37 kilometer. Op de Hoge Veluwe was een parcours uitgezet dat allerlei Zwaar Terrein aandeed, en de deelnemers aan de cross werden verondersteld dit ZT met enige snelheid te nemen. Antoon en ik mochten ook mee om aan te moedigen en om het jasje van Jolanda te dragen.

Zo gezegd, zo de auto geparkeerd op een militair terrein, uitgestapt en via een niet-officiele ingang naast het administratiegebouw het terrein betreden. Voor half geld, ik weet niet of dat was omdat ik als Morele Ondersteuning meeging of omdat het halve park vandaag afgesloten was. Dat bleek, namelijk, later het geval te zijn: naast de cross werden er nog drie andere lopen gelopen (rennen gerend, inderdaad), waaronder een halve marathon. Je kunt die renners niet vragen even aan de kant te gaan voor fietsende toeristen, dus hun wegen en paden waren voor ons, nederiger stervelingen, even ontoegankelijk.

We arriveerden wat vroeger dan de geplande start en konden ook de kermis rondom het loopfestijn even bekijken. Tenten met koffie en koek, verkleedtenten, een EHBO-tent, een paar bedrijven die rennerskledij verkopen hadden ook een eigen tentje. En, natuurlijk, honderden atleten. Op de een of andere manier lijken een heleboel van deze mensen nogal op elkaar: lange, tanige lichamen, met al even tanige en serieuze gezichten, jukbeenderen, neuzen en oren opvallend omdat de wangetjes niet -zoals zo vaak bij andere Nederlanders- lekker bol stonden maar eerder strak. Bij oudere mannelijke renners lijkt een soort van vrijbuiters-look in te zijn, maar wel zelfbewust en beheerst. Allemaal met die optimistische verende tred die komt van jaren intensief trainen en het vooruitzicht op een leuke slopende run. We kregen nog juist wat van het voorprogramma mee: kinderen renden een wat kleiner rondje. Ze kwamen hijgend en met rooie koontjes aan, allemaal van die blonde koppies. Contact maken met mede-renners, rugzakje omdoen, jas uit en plaats nemen in de rij.

Dan ging de trailrun van start, het peloton draafde weg en wij bleven achter. Even op de kaart kijken, globaal te wandelen route vaststellen, uitvoeren.... via het Trekvogelpad dat hier de perverse neiging had om ons steeds maar terug naar die blerende geluidswagen te voeren. Dan maar verder per fietspad, langs met monument voor De Wet, tussen al die prachtige landschappen door naar het Centrum. Daar grepen we twee witte fietsen, en karden we vrolijk verder naar het zuiden, naar de uiteinden van het park.

Althans, dat dachten wij. Maar wegaanwijzingen zijn in het park nogal schaars, en op de kaart stonden de ANWB-paddestoelen niet ingetekend. Na allerhande onnavolgbare omzwervingen troffen we een doorkomst van de run, we zagen juist Ines voorbijrennen. Verderfietsen, gestuit door het parcours van de halve marathon. Voorzichtig over de weg met deze renners meegefietst, via het museum, andere weg, naar Hoenderloo. En daar waren we, bij weer een doorkomst, juist op tijd om Jolanda toe te juichen, waarmee het hoofddoel van deze queeste was volbracht. We fietsten terug naar de start/finish, wandelden naar het terrein, en waren (weer) juist op tijd om Jolanda te zien aankomen. Onze toejuichingen zijn in elk geval niet onopgemerkt gebleven. Merkwaardig fenomeen: na bijna een hele marathon door moeilijk terrein hijgde Jolanda niet eens, ik zag geen zweet, het leek alsof ze zo het tweede rondje had kunnen aanvangen. Ik dacht terug aan mijn eigen exploiten, een jaar of -tig geleden, als hardloper tijdens de Batavierenrace en besloot: ik houd het maar op wandelen.

Herstel.

Lopen.